Even voorstellen
Verder kijken dan de voorgeschreven werkelijkheid, vanuit een soort ‘onbevangen nieuwsgierigheid’. Contact met mensen. Schrijven. Iets in beweging zetten. Mensen mogen raken. Dat is wat ik het liefste doe en waar ik mijn werk van heb mogen maken.
Schrijven is de rode draad in mijn leven

Ik schrijf over zaken in de wereld waarover ik me verwonder. Ik schud regelmatig aan heilige huisjes en ik daarbij daag ik mezelf elke keer opnieuw uit om open-minded te blijven. In een tijd waarin we soms gedwongen lijken om een masker te dragen, daag ik uit om onze maskers te laten zakken.

Omdat ik geloof dat overgave aan het ‘niet-weten’ de weg is naar bevrijding

En bevrijding, daar zijn volgens mij veel mensen vandaag de dag naar op zoek. Bevrijding van oude systemen. Bevrijding van ‘hoe het eigenlijk hoort’. Bevrijding van beperkende overtuigingen. Bevrijding van onze eigen mentale gevangenis.

Ik geloof dat we meer (levens)kunstenaars nodig hebben in al haar verschillende vormen

Ik geloof dat kunstenaars harder nodig zijn dan ooit, omdat de mensen met een creatief en open hart, de wereld opschudden en tot denken zetten. We hebben niet per se meer kennis nodig. We hebben meer bezieling nodig. Minder muren, meer hart.

Mijn roots liggen in het kunstenaarsdorp ‘Nieuwkoop’

Nieuwkoop is een dorp wat veel kunstenaars aantrekt vanwege de Nieuwkoopse Plassen. Ik wandel daar heel graag, net zoals bij de zee. Wat is er mooier dan water? Dat zijn ook vaak plekken waar ik schrijf of tot inzichten kom.

Mijn inspiratiebronnen?
Krachtige en tegelijkertijd open en zachte mensen

Denk aan mijn eigen sterke moeder (als je meer over haar verhaal wilt lezen, bekijk mijn gesprek bij Zi-Talk),  aan Annie MG Schmidt of Astrid Lindgren, de schrijfster en bedenkster van Pipi Langkous. De laatstgenoemde heeft zich jaren ingezet voor vrijheid en (kinder)rechten, iets wat ik ook heel erg belangrijk vind.

Liefde is mijn drijfveer

Ik woon samen met Dave en onze dochters Amélie (7) en Livia (3). Het moederschap ervaar ik als het mooiste wat ik mee mag maken in mijn leven en een prachtige reis in persoonlijke ontwikkeling.

Hokjes zijn om uit te stappen

Ik ben een dorpsmeisje en toch ook weer niet, ik hou ook van de stad. Ik ben heel huiselijk maar ga ook graag op pad. Ik hou heel erg van mensen maar ik ben ook graag alleen. En dat is misschien wel de kern van alles. Dat ik niet in een hokje pas. Daarom doe ik ook veel verschillende dingen, waarin ‘mensen mogen raken’ de rode draad is.

Ik wil je bedanken voor het lezen van deze tekst

Hopelijk wordt je op mijn website ergens door geraakt of geïnspireerd.

Want:

‘De wereld is misschien wel gek, maar het is helemaal niet zo gek, om hier te mogen zijn.’

Liefs,

fiona-los